مقایسه فراوانی خشونت خانگی و مهارت حل مسئله در زنان باردار خشونت دیده و خشونت‌ندیده شهر تهران

زمینه و هدف: مهارت حل مسئله و شیوه رویارویی با مشکلات برای اجتناب از درگیری و خشونت خانگی در زنان باردار امری ضروری به نظر می‌رسد، زیرا در بین زنان خشونت دیده، زنان باردار به عنوان آسیب پذیرترین قشر قربانیان خشونت خانگی شناخته شده­اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تفاوت مهارت حل مسئله در زنان باردار با و بدون خشونت خانگی انجام گرفت. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مورد-شاهدی است، تعداد 419 نفر از زنان باردار به روش نمونه گیری طبقه‌ای خوشه‌ای از بین مراکز بهداشتی- درمانی شهر تهران انتخاب شدند و در دو گروه بدون خشونت (135 نفر) و تحت خشونت (284 نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش‌نامه‌های جمعیت شناختی، پرسش‌نامه CTS2(مقیاس حل تعارض) و مهارت حل مسئله هپنر و پیترسون بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون‌های کای دو، آزمون دقیق فیشر، تی تست استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر 71% (284 نفر) از واحدهای مورد پژوهش خشونت را طی یک سال گذشته تجربه کرده بودند و  3/93% خشونت روانی، 4/64% فیزیکی و 54% جنسی در زنان باردار خشونت دیده تحت مطالعه گزارش شد. نتایج یافته‌ها نشان داد که بین گروه مورد و شاهد در مؤلفه‌ی اعتماد به خود در حل مسئله و کنترل شخصی اختلاف آماری معنا داری (001/P<) وجود داشت، درحالی که در مؤلفه‌ی اجتناب- نزدیکی به مسئله (213/0= P) و حل مسئله کلی (926/0=P) این اختلاف معنا دار نبود. نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که زنان باردار خشونت دیده در مقابله با خشونت خانگی نسبت به زنان خشونت ندیده، در حل مسائل و مشکلات زندگی شان به خود اعتماد نداشته و کنترل شخصی کمتری برای حل آن دارند، بنابراین با تقویت این دو مؤلفه در زنان خشونت دیده می‌توان از شیوع خشونت خانگی و عوارض ناشی آن در زمان بارداری کاست.